پدر،
تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست.. اما
همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند و با وجود همه مشکلات، به تو لبخند زند
تا تو دلگرم شوی که اگر بدانی چه کسی ، کشتی زندگی را از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل آرام رویاهایت
رسانده است؛ “پدرت”را می پرستیدی!
پدر جان ، با یك دنیا شور و اشتیاق وضوی عشق می گیرم و پیشانی
بر خاك می گذارم و خداوند را شكر می كنم كه فرزند انسان بزرگ و وارسته ای چون شما
هستم.
ببخش
که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ،
ببخش تمام
نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،
اعتراض ها و
درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد .
دستانت را می
بوسم و پیشانیت را ،
که چراغ راه
زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ،
خاک پایت هستم تا
هست و نیست هست .
به حرمت شرافتت
می ایستم و تعظیم می کنم.
پدرجان ، میدونم خیلی عذابت میدم ولی جوونیه و هزار جور شیطنت، شما به بزرگیه خودت
ببخش و بدون که با تموم وجودم دوستت دارم.
پدرجان باش و با بودنت باعث بودن من باش
مـرد شدن حـاصل یـک لقـاح اتفـاقیست !
امــا
مـرد بار آمــدن و زیستــن
حاصل تلاش و غلبــه بر سختــی هــاست،
و
مـردی جـاودانه شدن
حـاصل یک عــمر نیــک نـــامیست...
ولادت با سعادت مولا علی(ع) و روز پدر بر همه شیعیان مبارکباد.
